Τώρα είναι η ώρα για μια «μεγάλη επαναφορά»

• Μπορούμε να εξέλθουμε από αυτήν την κρίση έναν καλύτερο κόσμο, αν δράσουμε γρήγορα και από κοινού, γράφει ο καθηγητής Klaus Schwab.
• Οι αλλαγές που έχουμε ήδη δει ως απάντηση στο COVID-19 αποδεικνύουν ότι είναι δυνατή η επαναφορά των οικονομικών και κοινωνικών μας θεμελίων.
• Αυτή είναι η καλύτερη ευκαιρία μας να υποκινήσουμε τον καπιταλισμό των ενδιαφερόμενων μερών - και εδώ είναι πώς μπορεί να επιτευχθεί.

Covid-19 κλειδώματα μπορεί να είναι σταδιακά χαλάρωση, αλλά η ανησυχία για τις κοινωνικές και οικονομικές προοπτικές του κόσμου εντείνεται. Υπάρχει λόγος ανησυχίας: έχει ήδη αρχίσει μια απότομη οικονομική ύφεση, και θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τη χειρότερη ύφεση από τη δεκαετία του 1930. Αλλά, ενώ αυτό το αποτέλεσμα είναι πιθανό, δεν είναι αναπόφευκτο.

Για να επιτευχθεί ένα καλύτερο αποτέλεσμα, ο κόσμος πρέπει να δράσει από κοινού και γρήγορα για να βελτιώσει όλες τις πτυχές των κοινωνιών και των οικονομιών μας, από την εκπαίδευση έως τις κοινωνικές συμβάσεις και τις συνθήκες εργασίας. Κάθε χώρα, από τις "νωμένες Πολιτείες έως την Κίνα, πρέπει να συμμετάσχει, και κάθε βιομηχανία, από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο έως την τεχνολογία, πρέπει να μετατραπεί. Εν ολίγοις, χρειαζόμαστε μια "Μεγάλη Επαναφορά" του καπιταλισμού.

Τι κάνει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ για την επιδημία του κοροναϊού;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ακολουθήσει μια μεγάλη επαναφορά, αλλά το πιο επείγον είναι COVID-19. Έχοντας ήδη οδηγήσει σε εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους, η πανδημία αντιπροσωπεύει μία από τις χειρότερες κρίσεις δημόσιας υγείας στην πρόσφατη ιστορία. Και, με τις απώλειες να αυξάνονται ακόμα σε πολλά μέρη του κόσμου, απέχει πολύ από το να τελειώσει.

Αυτό θα έχει σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες για την οικονομική ανάπτυξη, το δημόσιο χρέος, την απασχόληση και την ανθρώπινη ευημερία. Σύμφωνα με τους Financial Times, το παγκόσμιο δημόσιο χρέος έχει ήδη φτάσει στο υψηλότερο επίπεδό του σε καιρό ειρήνης. Επιπλέον, η ανεργία εκτινάσσεται στα ύψη σε πολλές χώρες: στις "ΠΑ, για παράδειγμα, ένας στους τέσσερις εργαζόμενους έχει υποβάλει αίτηση για ανεργία από τα μέσα Μαρτίου, με νέες εβδομαδιαίες αξιώσεις πολύ πάνω από τα ιστορικά υψηλά επίπεδα. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναμένει ότι η παγκόσμια οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 3% φέτος – υποβάθμιση 6,3 ποσοστιαίων μονάδων σε μόλις τέσσερις μήνες.

Όλα αυτά θα επιδεινώσουν τις κλιματικές και κοινωνικές κρίσεις που βρίσκονταν ήδη σε εξέλιξη. Ορισμένες χώρες έχουν ήδη χρησιμοποιήσει την κρίση COVID-19 ως δικαιολογία για να αποδυναμώσουν την προστασία και την επιβολή του περιβάλλοντος. Και οι απογοητεύσεις για τα κοινωνικά δεινά, όπως η αυξανόμενη ανισότητα - συνδυασμένο πλούτο των ΗΠΑ δισεκατομμυριούχοι »έχει αυξηθεί κατά τη διάρκεια της κρίσης - εντείνονται.

Διάβασες;

• Ποιοι κίνδυνοι ενέχει το COVID-19 για την κοινωνία μακροπρόθεσμα;
• COVID-19 είναι μια λυδία λίθος για τον καπιταλισμό των ενδιαφερόμενων μερών

Αν μείνουν αδιευκρίνιστες, αυτές οι κρίσεις, μαζί με το COVID-19, θα εμβαθύνουν και θα αφήσουν τον κόσμο ακόμη λιγότερο βιώσιμο, λιγότερο ίσο και πιο εύθραυστο. Τα στοιχειώδη μέτρα και οι διορθώσεις ad hoc δεν αρκούν για να αποτρέψουν αυτό το σενάριο. Πρέπει να οικοδομήσουμε εντελώς νέα θεμέλια για τα οικονομικά και κοινωνικά μας συστήματα.

Το επίπεδο συνεργασίας και φιλοδοξίας που συνεπάγεται αυτό είναι άνευ προηγουμένου. Αλλά δεν είναι κάποιο αδύνατο όνειρο. Στην πραγματικότητα, μια ασημένια επένδυση της πανδημίας είναι ότι έχει δείξει πόσο γρήγορα μπορούμε να κάνουμε ριζικές αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Σχεδόν αμέσως, η κρίση ανάγκασε τις επιχειρήσεις και τα άτομα να εγκαταλείψουν τις πρακτικές που ισχυρίζονται εδώ και καιρό ότι είναι απαραίτητες, από τα συχνά αεροπορικά ταξίδια έως την εργασία σε ένα γραφείο.

Ομοίως, οι πληθυσμοί έχουν δείξει συντριπτικά προθυμία να κάνουν θυσίες για χάρη της υγειονομικής περίθαλψης και άλλων βασικών εργαζομένων και ευάλωτων πληθυσμών, όπως οι ηλικιωμένοι. Και πολλές εταιρείες έχουν ενταθεί για να υποστηρίξουν τους εργαζομένους, τους πελάτες και τις τοπικές κοινότητες, σε μια στροφή προς το είδος του καπιταλισμού των ενδιαφερόμενων μερών στον οποίο είχαν προηγουμένως πληρώσει λόγια.

Είναι σαφές ότι υπάρχει η βούληση για την οικοδόμηση μιας καλύτερης κοινωνίας. Πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε για να εξασφαλίσουμε τη Μεγάλη Επαναφορά που τόσο πολύ χρειαζόμαστε. Αυτό θα απαιτήσει ισχυρότερες και πιο αποτελεσματικές κυβερνήσεις, αν και αυτό δεν συνεπάγεται ιδεολογική ώθηση για μεγαλύτερες. Και θα απαιτήσει δέσμευση του ιδιωτικού τομέα σε κάθε βήμα.

Η μεγάλη ατζέντα επαναφοράς θα έχει τρεις κύριες συνιστώσες. Το πρώτο θα κατευθύνουν την αγορά προς δικαιότερα αποτελέσματα. Για το σκοπό αυτό, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να βελτιώσουν τον συντονισμό (για παράδειγμα, στη φορολογική, κανονιστική και δημοσιονομική πολιτική), να αναβαθμίσουν τις εμπορικές ρυθμίσεις και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια «οικονομία των ενδιαφερόμενων μερών». Σε μια εποχή μείωσης των φορολογικών βάσεων και αύξησης του δημόσιου χρέους, οι κυβερνήσεις έχουν ισχυρό κίνητρο να συνεχίσουν μια τέτοια δράση.

Επιπλέον, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις που έχουν καθυστερήσει εδώ και πολύ καιρό και προωθούν πιο δίκαια αποτελέσματα. Ανάλογα με τη χώρα, αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν αλλαγές στους φόρους περιουσίας, την απόσυρση των επιδοτήσεων ορυκτών καυσίμων και νέους κανόνες που διέπουν την πνευματική ιδιοκτησία, το εμπόριο και τον ανταγωνισμό.

Το δεύτερο στοιχείο μιας ατζέντας Great Reset θα εξασφαλίσει ότι οι επενδύσεις προωθούν κοινούς στόχους, όπως η ισότητα και η βιωσιμότητα. Εδώ, τα μεγάλης κλίμακας προγράμματα δαπανών που πολλές κυβερνήσεις εφαρμόζουν αντιπροσωπεύουν μια σημαντική ευκαιρία για την πρόοδο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για ένα, παρουσίασε σχέδια για ένα ταμείο ανάκαμψης ύψους 750 δισεκατομμυρίων ευρώ (826 δισεκατομμύρια δολάρια). Οι "ΠΑ, η Κίνα και η Ιαπωνία έχουν επίσης φιλόδοξα σχέδια οικονομικής τόνωσης.

Αντί να χρησιμοποιούμε αυτά τα ταμεία, καθώς και τις επενδύσεις από ιδιωτικούς φορείς και συνταξιοδοτικά ταμεία, για να καλύψουμε ρωγμές στο παλιό σύστημα, θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε για να δημιουργήσουμε ένα νέο που θα είναι πιο ανθεκτικό, δίκαιο και βιώσιμο μακροπρόθεσμα. Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, την κατασκευή "πράσινων" αστικών υποδομών και τη δημιουργία κινήτρων για τις βιομηχανίες ώστε να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους όσον τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και κυβερνητικές (ESG) μετρήσεις.

Η τρίτη και τελευταία προτεραιότητα μιας ατζέντας great reset είναι η αξιοποίηση των καινοτομιών της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης για την υποστήριξη του δημόσιου αγαθού, ιδίως με την αντιμετώπιση των προκλήσεων υγείας και των κοινωνικών προκλήσεων. Κατά τη διάρκεια της κρίσης COVID-19, εταιρείες, πανεπιστήμια και άλλοι ένωσαν τις δυνάμεις τους για την ανάπτυξη διαγνωστικών, θεραπευτικών και πιθανών εμβολίων. δημιουργία κέντρων δοκιμών· δημιουργία μηχανισμών για τον εντοπισμό λοιμώξεων· και να παραδώσει τηλεϊατρική. Φανταστείτε τι θα μπορούσε να είναι δυνατό εάν γίνονταν παρόμοιες συντονισμένες προσπάθειες σε κάθε τομέα.

Η κρίση covid-19 έχει επιπτώσεις σε κάθε πτυχή των ζωών των ανθρώπων σε κάθε γωνία του κόσμου. Αλλά η τραγωδία δεν χρειάζεται να είναι η μόνη κληρονομιά της. Αντιθέτως, η πανδημία αντιπροσωπεύει ένα σπάνιο αλλά στενό παράθυρο ευκαιρίας για να απεικονίσει, να ξαναφανταστεί, και να επαναρυθμίσει τον κόσμο μας για να δημιουργήσει ένα υγιέστερο, πιό δίκαιο, και πιό ευημερούν μέλλον.

Εξερευνήστε το μεγάλο χάρτη μετασχηματισμού επαναφοράς

Εικόνα: Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ