Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΙ- ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Η περίοδος που διανύουμε είναι περίοδος τόσο οικονομικής όσο και ηθικής
Όλοι ψάχνουν κάποιον για να ρίξουν τις ευθύνες.Η ΕΕ ρίχνει τις ευθύνες στους
Έλληνες, η ελληνική ελίτ ρίχνει τις ευθύνες στον  λαό,ο λαός ρίχνει τις ευθύνες
στις εμπορικές τράπεζες,στο ευρώ,στους πολιτικούς,στους γείτονες.
Η Δεξιά ρίχνει τις ευθύνες στο κράτος, η Αριστερά στον καπιταλισμό, οι πιο
προσεκτικοί στους νεοφιλελεύθερους. Στο δρόμο τα φυλλάδια γράφουν ότι για
όλα φταίνε οι μετανάστες. Ο κόσμος αναζητά την ευθύνη σε λεπτομέριες ή σε
αόριστους παράγοντες
Σε άλλες, παλαιότερες εποχές ο κόσμος έριχνε τις ευθύνες για μια κρίση στη φύση,
στο ότι οι σοδειές δεν πήγαν καλά, ενώ ο πληθυσμός συνέχιζε να αυξάνεται.
Τέτοιες κρίσεις συνηθισμένες στην Ευρώπη τότε που απλώς δεν υπήρχαν αρκετά 
τρόφιμα για όλους,έχουν πλέον εκλείψει.
Και τώρα πώς θα εξηγήσουμε την κρίση; Φαγητό υπάρχη για όλους,τρόφιμα όλων
των λογιών,τρόφιμα απ΄'ολο τον κόσμο απ'ολες τις εποχές του έτους
Πώς γίνεται λοιπόν ο κόσμος να πεινάει και να ζητιανεύει στους δρόμους;
Πολλά παιδία ρωτάνε: Γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να μπουν στο σούπερ μάρκετ
και να πάρουν τα τρόφιμα που τους χρειάζονται; Δεν γίνεται απαντάμε εμείς, γιατί δεν 
έχουν λεφτά. 
Δεν υπάρχουν αρκετά λεφτά στον κόσμο;απαντά το παιδί. Πώς υπάρχουν, αλλά οι 
πεινασμένοι δεν έχουν δικά τους λεφτά. Τα λεφτά είναι μοιρασμένα άνισα, ορισμένοι
έχουν πάρα πολλά,ενώ οι περισσότεροι έχουν λίγα. Ορισμένοι δουλεύουν συνέχεια ενώ
άλλοι δεν έχουν καθόλου δουλειά
Για την κρίση δεν φταίει η έλλειψη τροφίμων. Ούτε οι μετανάστες φταίνε ούτε και οι
γείτονες σου Αλλά το να πούμε απλώς ότι φταίει ο καπιταλισμός είναι πολύ αόριστο
Όπως έχει γράψει και ο Άντριου  Κλίμαν,είναι σαν να ρίχνεις ευθύνες στη βαρύτητα 
επειδή πέφτει ένα αεροπλάνο. Μπορεί η βαρύτητα να είναι ένας σταθερός παράγοντας
στη φύση, αλλά τα αεροπλάνα δεν πέφτουν εξαιτίας της, Ο καπιταλισμός είναι ενα 
άδικο σύστημα,αλλά δεν βρισκόμαστε συνεχώς σε κατάσταση κρίσης εξαιτίας του 
νόμου της αγοράς
Για να κατανοήσουμε αύτη την κρίση, πρέπει να είμαστε πιο γενικοί και πιο συγκεκριμένοι
ταυτόχρονα. Το θέμα είναι ότι ο καπιταλισμός τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια έχει 
υποστεί αναδιάρθρωση. Από έναν σταθερό καπιταλισμό έχουμε περάσει σε εναν ρευστό
καπιταλισμό ο οποίος είναι πολύ πιο ασταθής και ασύμμετρος και υπάρχουν περισσότερες
πιθανότητες να οδηγήσει σε παρατεταμένες κρίσεις. Και ας μην ξεχνάμε ότι ο ρευστός 
καπιταλισμός είναι πολύ πιο σύνθετος.