Μάθετε μια ξένη γλώσσα για να σωθείτε στο μέλλον από την άνοια, συνιστούν καναδοί επιστήμονες. Όπως λένε, όταν ο εγκέφαλος έχει να «παλέψει» με δυο γλώσσες εργάζεται περισσότερο με αποτέλεσμα να μην… τεμπελιάζει σε μεγαλύτερη ηλικία.
Επιβράδυνση στην εκδήλωση της νόσου
Σύμφωνα με νέα μελέτη ειδικών από το Πανεπιστήμιο Γιορκ στο Τορόντο του Καναδά μεταξύ ανθρώπων που εμφάνισαν άνοια, όσοι ήταν δίγλωσσοι καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους εκδήλωσαν τη νόσο τρία με τέσσερα χρόνια αργότερα από όσους μιλούσαν μόνο μια μητρική γλώσσα.
Η δρ Ελεν Μπιάλιστοκ και οι συνεργάτες της ανέλυσαν τα ιατρικά αρχεία ασθενών που διαγνώσθηκαν με διαφορετικούς τύπους άνοιας. Όπως είδαν, μεταξύ των ασθενών όσοι μιλούσαν μόνο μια γλώσσα διαγνώσθηκαν με τη νευροεκφυλιστική ασθένεια του εγκεφάλου στα 75,4 χρόνια τους κατά μέσο όρο ενώ όσοι μιλούσαν δύο μητρικές γλώσσες στα 78,6 χρόνια τους κατά μέσο όρο. Οι ερευνητές αναφέρουν με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό περιοδικό «Trends in Cognitive Sciences» ότι και άλλες προηγούμενες μελέτες έχουν δώσει παρόμοια αποτελέσματα.
Αν και το να έχει ένα άτομο δύο μητρικές γλώσσες φάνηκε να έχει την ισχυρότερη θετική επίδραση στην πρόληψη της άνοιας, η εκμάθηση μιας δεύτερης γλώσσας σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής ήταν επίσης ευεργετική για τον εγκέφαλο, σημειώνουν οι ερευνητές. Αναφέρουν ότι μια από τις εύλογες ερωτήσεις που μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε είναι σε ποια ηλικία πρέπει να γίνεται η εκμάθηση της δεύτερης γλώσσας.
«Οσο νωρίτερα τόσο καλύτερα;», θέτουν οι ίδιοι το ερώτημα στο άρθρο τους και σημειώνουν ότι «αυτή τη στιγμή η καλύτερη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι ότι η μικρή ηλικία κατάκτησης της γλώσσας, η γενικότερη ευφράδεια, η συχνότητα χρήσης, τα επίπεδα στη γνώση ανάγνωσης, γραφής και γραμματικών κανόνων βοηθούν συνολικά τον εγκέφαλο, χωρίς να έχει φανεί εάν κάποιος από αυτούς τους παράγοντες είναι σημαντικότερος από τους άλλους».
«Εκγύμναση» του εγκεφάλου
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το να μιλά ένα άτομο δύο γλώσσες βοηθά στην «εκγύμναση» περιοχών του εγκεφάλου οι οποίες εμπλέκονται σε δύσκολα πνευματικά καθήκοντα, όπως το να εκτελεί κάποιος παράλληλες δραστηριότητες ή να συγκεντρώνεται έντονα σε ένα καθήκον για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτού του είδους οι λειτουργίες εκτελεστικού ελέγχου είναι οι πρώτες που φθίνουν με την πάροδο του χρόνου.
Η δρ Μπιάλιστοκ σχολίασε ότι «σύμφωνα με τα ευρήματά μας η ενασχόληση με δύο γλώσσες αναδιοργανώνει συγκεκριμένα εγκεφαλικά δίκτυα δημιουργώντας μια καλύτερη βάση εκτελεστικού ελέγχου και βοηθώντας στη διατήρηση των γνωστικών λειτουργιών καθόλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου».