Λογισμικό «διαβάζει» φωτογραφίες και εντοπίζει γενετικά προβλήματα

Οι γιατροί του μέλλοντος, κυρίως οι παιδίατροι, θα ζητούν από τους ασθενείς και τους γονείς των παιδιών να προσκομίσουν στο ιατρείο κάτι μάλλον ασυνήθιστο: ένα αλμπουμ με οικογενειακές φωτογραφίες. Ένα καινοτόμο πρόγραμμα λογισμικού, που ανέπτυξαν Βρετανοί ερευνητές, μπορεί να «διαβάσει» τα πορτρέτα των γονιών και προγόνων ενός ανθρώπου και να διαγνώσει τη γενετική προδιάθεσή του για σπάνιες κληρονομικές παθήσεις.

Απλά σκανάρεις φωτογραφίες

Το λογισμικό ανέπτυξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και ευελπιστούν ότι θα βοηθήσει τους γιατρούς, ιδίως τους παιδίατρους, να κάνουν προκαταρκτικές διαγνώσεις, οι οποίες θα πρέπει να επιβεβαιωθούν με περαιτέρω διαγνωστικές εξετάσεις. Στην πραγματικότητα, οι γονείς δεν χρειάζεται καν να μεταφέρουν το άλμπουμ στο ιατρείο. Μπορούν να «σκανάρουν» στο σπίτι τους τις οικογενειακές φωτογραφίες, ώστε να τις κάνουν ψηφιακές, και στη συνέχεια να τις στείλουν με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στον γιατρό, ο οποίος απλώς θα τις εισάγει στον υπολογιστή του. Το ειδικό λογισμικό θα αναλάβει τα υπόλοιπα, κάνοντας ανάλυση των χαρακτηριστικών του προσώπου των γονιών, παπούδων, γιαγιάδων και λοιπών συγγενών.

Πολύτιμο εργαλείο
Σχετικά σπάνιες γενετικές παθήσεις εμφανίζονται σχεδόν στο 6% των παιδιών. Γενετικές εξετάσεις υπάρχουν για τις πιο γνωστές, όπως το σύνδρομο Ντάουν, όμως οι περισσότεροι άνθρωποι ποτέ δεν παίρνουν τη σωστή διάγνωση για την περίπτωσή τους, ή αυτό συμβαίνει με πολυετή καθυστέρηση. Εξάλλου, γενετικά τεστ δεν είναι διαθέσιμα για πολλές παθήσεις, καθώς ακόμη δεν έχουν ανιχνευθεί τα υπεύθυνα γονίδια.

Για να δημιουργήσουν το λογισμικό, οι ερευνητές τροφοδότησαν αρχικά έναν αλγόριθμο υπολογιστικής όρασης με σχεδόν 1.400 φωτογραφίες ανθρώπων που είχαν οκτώ γενετικές παθήσεις. Ο υπολογιστής έμαθε έτσι να "διαβάζει" κάθε πάθηση στα χαρακτηριστικά του προσώπου ενός ανθρώπου (σχήμα ματιών, χειλιών, φρυδιών, μύτης κ.α.).
Με όσες περισσότερες φωτογραφίες ατόμων με γενετικές παθήσεις τροφοδοτείται το πρόγραμμα, τόσο πιο «εξυπνο» γίνεται στις διαγνώσεις του, βελτιώνοντας την ακρίβειά του. Για τις οκτώ γενετικές διαταραχές, το ποσοστό επιτυχίας του στη φωτογραφική διάγνωση φθάνει το 93%.

Σταδιακά το πρόγραμμα λογισμικού «γέρασε διδασκόμενο» (καταβροχθίζοντας στην πορεία μια σωρεία φωτογραφιών) και μπορεί πια να αναγνωρίσει τουλάχιστον 90 κληρονομικές παθήσεις, αν και δεν μπορεί πάντα να κάνει τη σωστή διάγνωση. Όμως, σύμφωνα με τους ερευνητές, το σύστημα έχει 30% περισσότερες πιθανότητες να κάνει σωστή διάγνωση, από ό,τι αν την έκανε στην τύχη.

«Δεν είναι τόσο ακριβές, ώστε να κάνει απολύτως σίγουρες διαγνώσεις, όμως βοηθά στο να μειωθεί η γκάμα των πιθανών περιπτώσεων. Το λογισμικό θα μπορούσε να αξιοποιηθεί μελλοντικά στον έλεγχο των νεογέννητων για τυχόν σπάνιες γενετικές διαταραχές, αν και πιο πιθανό είναι να χρησιμοποιηθεί σε μικρά παιδιά, των οποίων οι γονείς ανησυχούν ότι κάτι δεν πάει καλά», αναφέρει ο Κρίστοφερ Νέλακερ εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει την εργασία της στην επιθεώρηση «eLife». Όπως είπε,

Που θα χρησιμέψει περισσότερο

Οι ερευνητές επισήμαναν ότι το σύστημά τους θα είναι πιο χρήσιμο σε περιοχές και χώρες, όπου δεν υπάρχει πρόσβαση σε κλινικές γενετικές εξετάσεις. Οι Βρετανοί επιστήμονες προσπαθούν να βελτιώσουν το λογισμικό τους, ώστε να μπορεί να «διαβάσει» κάθε είδους φωτογραφίες, που έχουν τραβηχτεί από διάφορες οπτικές γωνίες.
Θέλουν, επίσης, να συνδυάσουν το πρόγραμμά τους με άλλα προγράμματα λογισμικού, τα οποία αναλύουν το DNA για την εύρεση μεταλλάξεων, έτσι ώστε το ίδιο λογισμικό στο μέλλον να αναλύει ταυτόχρονα και τα φυσιογνωμικά και τα γενετικά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου, πράγμα που θα αυξήσει την ακρίβεια μιας διάγνωσης.

Το γνήσιο χαμόγελο φέρνει επιτυχία

Μπορεί τα μάτια να είναι ο καθρέφτης της ψυχής, το χαμόγελο, ωστόσο, όπως όλα δείχνουν, αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό τον χαρακτήρα μας. Αναλύοντας τις εκφράσεις του προσώπου, ερευνητές από την Οξφόρδη εντόπισαν έξι τύπους χαμόγελου, ο καθένας εκ των οποίων αποκαλύπτει διαφορετικά χαρακτηριστικά: από υποταγή και ειλικρίνεια ως κυριαρχία, φλερτ και εχεμύθεια.

Συγκεκριμένα η ομάδα του δρος Πίτερ Κολέτ εξέτασε μια ευρεία γκάμα από χαμόγελα σε συνδυασμό με άλλα χαρακτηριστικά του προσώπου και προσπάθησε να εξηγήσει τι σήμαιναν κάθε φορά.

Στην περίπτωση των φρυδιών, π.χ., οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα ανασηκωμένα φρύδια σε συνδυασμό με χαμόγελο υποδείκνυαν υποταγή. Αντίθετα, η διατήρησή τους στο φυσιολογικό τους ύψος χάριζε στο χαμόγελο μεγαλύτερη δύναμη, γεγονός που θα μπορούσε να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμο κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης για δουλειά ή μιας επαγγελματικής συμφωνίας.

«Στον κόσμο των εκφράσεων του προσώπου υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στα μηνύματα που λαμβάνουμε όταν π.χ. κάποιος μας χαμογελάει με τα φρύδια ανασηκωμένα ή στο φυσιολογικό τους ύψος. Στην πρώτη περίπτωση το μήνυμα είναι υποταγή ενώ στο δεύτερο κυριαρχία» αναφέρει ο βρετανός ψυχολόγος.

«Οταν κάποιος ακολουθεί την εκδοχή των ανασηκωμένων φρυδιών σημαίνει ότι δεν προσπαθεί να επιβληθεί, με αποτέλεσμα να λαμβάνει τον ρόλο του μη απειλητικού συνομιλητή» λέει ο ίδιος.

Το γνήσιο, το ψεύτικο και το σαγηνευτικό

Το πλατύ χαμόγελο, επειδή ακριβώς απαιτεί μεγαλύτερη κίνηση των μυών του προσώπου, δίνει την εντύπωση του «γνήσιου». Σύμφωνα με τους επιστήμονες, «αποτελεί έναν έξυπνο τρόπο να περάσει κανείς τα θετικά συναισθήματά του στους γύρω του».

«Οταν πάλι κάποιος γέρνει το κεφάλι του προς τα πίσω και ανοίγει το στόμα του διάπλατα, μοιάζει περισσότερο να γελάει από το να χαμογελάει» διαχωρίζει ο δρ Κολέτ. «Το γέλιο είναι μεταδοτικό και για αυτό όταν βλέπουμε κάποιον να χαμογελάει τείνουμε να αισθανόμαστε ότι πρέπει να ανταποκριθούμε στο θέαμα απαντώντας με ένα δικό μας χαμόγελο».

Το χαμόγελο που συνοδεύεται με ένα βλέμμα «από κάτω προς τα πάνω» πάλι δίνει ένα προκλητικό μήνυμα στον απέναντι. «Κάποια άτομα τείνουν να χαμηλώνουν ελαφρώς το κεφάλι τους όταν χαμογελούν. Ασυνείδητα αυτό δίνει στον συνομιλητή τους την εντύπωση ότι είναι πιο κοντοί από ό,τι είναι στην πραγματικότητα και ότι τον παρακολουθούν με ιδιαίτερη προσοχή. Αυτό βέβαια σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μεταφραστεί και ως ντροπή. Ωστόσο το χαμόγελο "από κάτω προς τα πάνω" συνήθως στέλνει μηνύματα σαγήνης και γι' αυτό υιοθετείται πολλές φορές από γυναίκες που επικοινωνούν με εύπιστους άνδρες» αναφέρει ο δρ Κολέτ. Κατά τους ερευνητές, κάποια άτομα τείνουν να χαμογελούν ασύμμετρα (κατευθύνοντας τα χείλη είτε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά), κοιτάζοντας παράλληλα τον απέναντι κατευθείαν στα μάτια. Η σαρκαστική αυτή έκφραση μπορεί να σημαίνει είτε ότι γνωρίζουν κάτι είτε ότι πρόκειται να μοιραστούν ένα μυστικό.

«Υπάρχουν διάφοροι τύποι χαμόγελων, κάποιοι ακούσιοι και κάποιοι εκούσιοι, και όλοι συνδέονται με ένα πλούσιο λεξιλόγιο διακριτικών μηνυμάτων. Παρατηρώντας προσεκτικά τον τρόπο με τον οποίο οι γύρω μας χαμογελούν μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα πώς νιώθουν και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και τι άτομα είναι» προσθέτει ο επιστήμονας.

Χαμογελάστε, είναι μεταδοτικό!

Δημοσκόπηση που διενήργησε πρόσφατα η εταιρεία παρασκευής τσίκλας Wringley και στην οποία έλαβαν μέρος περίπου 2.000 άτομα έδειξε ότι πάνω από το 50% των γυναικών θεωρεί ότι το χαμόγελο αποτελεί το πιο δυνατό σημείο ενός άγνωστου άνδρα. Και οι άνδρες, από την πλευρά τους, όμως, φάνηκε να δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στο χαμόγελο μιας γυναίκας από ό,τι στο στήθος, στα οπίσθια ή στα πόδια της.

Το 67% των γυναικών και το 53% των ανδρών δήλωσαν ότι ανησυχούν μήπως δεν έχουν «φωτογενές» χαμόγελο.

Σε γενικές γραμμές, από τη δημοσκόπηση φάνηκε ότι άνδρες και γυναίκες θεωρούν πως δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από ένα πλατύ χαμόγελο όταν υπάρχει ανάγκη για ενθάρρυνση. Ακόμη, το 58% των εθελοντών δήλωσε ότι ανταποδίδει ένα χαμόγελο με χαμόγελο, το 37% δήλωσε ότι χαμογελάει βλέποντας οικογενειακές φωτογραφίες και το 5% όταν λαμβάνει έναν έπαινο στον χώρο εργασίας.

Εκφραστικό «μανιφέστο» 12 μυών

Σύμφωνα με τον δρα Κολέτ, στη διαδικασία του χαμόγελου εμπλέκονται ούτε ένας ούτε δύο αλλά 12 διαφορετικοί μύες του προσώπου. Οι κυριότεροι είναι οι ζυγωματικοί μύες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για το σήκωμα των χειλιών στο πλάι και την έκθεση των πάνω δοντιών, καθώς και οι μύες γύρω από τα μάτια, η σύσπαση των οποίων δημιουργεί τις μικροσκοπικές ρυτίδες έκφρασης γύρω από αυτά.

Υπάρχουν πολλά στοιχεία που διαχωρίζουν ένα γνήσιο από ένα ψεύτικο χαμόγελο. Ενα από αυτά είναι η ασυμμετρία - το κατά πόσο, δηλαδή, το χαμόγελο δεν βρίσκεται στο κέντρο του προσώπου αλλά «γέρνει» περισσότερο προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Ενα δεύτερο αποτελεί το πόσο γρήγορα μπορεί το χαμόγελο να εξαφανιστεί από τα χείλη κάποιου. Τρίτο και πολύ σημαντικό είναι το αν το χαμόγελο συνοδεύεται από ακούσιες εκφράσεις των ματιών. Στην περίπτωση του ψεύτικου συσπώνται μόνο οι μύες γύρω από το στόμα.

Βέλγιο: Άσυλο σε πολιτικό πρόσφυγα που εγκατέλειψε την Ελλάδα

Ο Μαμαντού Μπα είναι ο πρώτος πρόσφυγας που κατοχύρωσε πολιτικό άσυλο στο Βέλγιο ενώ ήταν ήδη αναγνωρισμένος πρόσφυγας στην Ελλάδα.

Όταν είδα τις μηχανές, είπα σήμερα Μαμαντού τελείωσε. Αυτός που ήταν στη δεύτερη μηχανή, είδε ότι ήμουν Αφρικανός. Οπότε αμέσως σφύριξε. Οι άλλες μηχανές ήρθαν και σταμάτησαν μπροστά μου. Και μου είπαν «τι κάνεις ακόμα στην Ελλάδα»; Και είπα «εγώ»; Ταυτόχρονα άρχισαν να φωνάζουν «τολμάς και μας απαντάς»; Όταν με πλησίασαν εγώ άρχισα να τρέχω. Όμως έπεσα πάνω στην άλλη μηχανή που ήταν μπροστά, που κατέβηκε το δρόμο χωρίς να με καταλάβει. Και αμέσως έβγαλε ένα σιδηρολοστό και με χτύπησε στο κεφάλι. Όταν με χτύπησε στο κεφάλι, εκείνη τη στιγμή φώναξα «μαμά». Ήταν το μόνο πράγμα που μπόρεσα να πω, το θυμάμαι πολύ καλά. Φώναξα «μαμά». Οι άνθρωποι που περνούσαν, κανένας δε με βοήθησε, κανένας. Όταν απέκτησα και πάλι τις αισθήσεις μου, σαράντα λεπτά αργότερα σταμάτησα ένα ταξί. Η πρώτη ερώτηση που μου έκανε ο οδηγός, ενώ ήμουν καλυμμένος με αίμα, ήταν εάν είχα λεφτά. Του είπα «ναι έχω λεφτά».

Έφυγε από τη Γουινέα το 2006 και πήγε στην Ελλάδα όπου του χορηγήθηκε άσυλο. Εκεί δούλευε σε ένα εστιατόριο ενώ ταυτόχρονα ήταν δραστήριο μέλος στην Κοινότητα των μεταναστών.

Για αυτό και κατήγγειλε ανοιχτά στα ΜΜΕ την επίθεση που δέχτηκε από τα μέλη της Χρυσής Αυγής εκείνο το πρωί. Μετά από αυτό στοχοποιήθηκε.

«Δεν ξέρω πώς βρήκαν τη διεύθυνσή μου, ήρθαν στο σπίτι μου. Κόλλησαν μία ετικέτα στο κουδούνι μου, έγραψαν από κάτω Χρυσή Αυγή και «Μαμαντού θα περάσουμε μια άλλη μέρα. Μας έλειψες και θα ξαναπεράσουμε. Έβαλαν ένα αυτοκόλλητο με το σήμα τους. Εκεί, είχε γίνει πια πολύ επικίνδυνο για μένα. Άλλαξα σπίτι την ίδια στιγμή».

Παρόλα αυτά δεν πήγε στην αστυνομία να καταγγείλει επιθέσεις και απειλές γιατί όπως εξηγεί δεν πίστευε ότι θα τον προστάτευαν. Είχε καταγγείλει κακομεταχείριση από την αστυνομία και πάλι στα ΜΜΕ. Περιγράφει ότι μία μέρα είχε συλληφθεί χωρίς λόγο και μεταφερθεί στο τμήμα των Πετραλώνων.

«Σε έναν έλεγχο ρουτίνας, όταν έδωσα το διαβατήριό μου, μου είπαν «α εσύ είσαι Μαμαντού». Μου έβαλαν αμέσως χειροπέδες και με πήγαν στο αστυνομικό τμήμα Πετραλώνων όπου πέρασα τέσσερις ώρες. Με έγδυσαν, με έβγαζαν φωτογραφίες και όλα αυτά. Μετά τι ερώτηση μου κάνανε; Εάν θα μιλήσω ξανά στα ΜΜΕ».

Μετά τη δολοφονία του μουσικού Παύλου Φύσσα, οι σύντροφοί του από το αντιφασιστικό κίνημα τον προειδοποίησαν ότι θα μπορούσε να είναι ο επόμενος και για αυτό πρέπει να φύγει από τη χώρα. Για αυτό του έβγαλαν εισιτήριο και ήρθε στο Βέλγιο το Νοέμβριο του 2013 οπότε και κατέθεσε αίτηση παροχής ασύλου.

Πέντε μήνες μετά, στις 19 Μαϊου 2014, η απάντηση ήρθε και ήταν θετική. Όπως εξηγεί ο δικηγόρος του Μαμαντού, Ολιβιέ Στέιν, οι βελγικές αρχές εξέτασαν και το αίτημά του από τη Γουινέα αλλά και τα επιχειρήματά του για την Ελλάδα. Στην απάντηση, ωστόσο, όταν αυτή είναι θετική δεν δίνονται συγκεκριμένες εξηγήσεις.

«Αυτό που δεν λέει η βελγική απόφαση είναι εάν η Ελλάδα δεν μπορεί να τον προστατέψει από τη Χρυσή Αυγή ή εάν οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να θεωρηθούν συνεργοί της Χρυσής Αυγής».

Το Βέλγιο, παρά τους κανονισμούς της Συνθήκης του Δουβλίνο 2 αποφάσισε να μην επαναπροωθεί τους αιτούντες άσυλο που έρχονται εδώ ακόμα και αν έχουν ήδη ζητήσει για πρώτη φορά άσυλο και έχουν καταγραφεί από τις ελληνικές αρχές.

Copyright © 2014 euronews

Ζωτικός ο ύπνος για τη μνήμη και τη μάθηση

Ένας καλός ύπνος βελτιώνει τη μνήμη και τη μάθηση, σύμφωνα με μια νέα έρευνα Αμερικανών και Κινέζων επιστημόνων.

Η μελέτη για πρώτη φορά ρίχνει φως στον νευρωνικό μηχανισμό με τον οποίο λειτουργεί ο ύπνος στον εγκέφαλο.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και του Πανεπιστημίου του Πεκίνου, με επικεφαλής τον καθηγητή νευροεπιστήμης και φυσιολογίας Γουέν-Μπιάο Γκαν, χρησιμοποίησαν εξελιγμένα μικροσκόπια για να παρατηρήσουν με ποιο τρόπο δημιουργούνται νέες συνδέσεις ανάμεσα στους νευρώνες ποντικιών, στη διάρκεια του ύπνου.

Κάτι ανάλογο πιστεύεται ότι συμβαίνει και στους ανθρώπους, όταν κοιμούνται.

Η μελέτη διαπιστώνει ότι ακόμη και η εντατική εκπαίδευση μέσα στη μέρα δεν μπορεί να αναπληρώσει τον χαμένο ύπνο, όσον αφορά την μνήμη και την μάθηση.

Όπως φάνηκε στο μικροσκόπιο, όταν τα ποντίκια είχαν κοιμηθεί καλά, σχημάτιζαν περισσότερες νευρωνικές συνδέσεις και έτσι ήταν σε θέση την επόμενη μέρα να θυμούνται και να εκτελούν καλύτερα όσα είχαν διδαχθεί την προηγούμενη, όπως για παράδειγμα να περπατάνε πάνω σε μια περιστρεφόμενη ράβδο.

Όταν, αντίθετα, τα ποντίκια είχαν μείνει σκοπίμως άυπνα, τότε ο εγκέφαλός τους δημιουργούσε πολύ λιγότερες συνδέσεις και οι ικανότητές τους από άποψη μνήμης και μάθησης ήταν κατώτερες την επόμενη μέρα, όταν έπρεπε να επαναλάβουν τι είχαν μάθει.

Τα πειραματόζωα είχαν τροποποιηθεί γενετικά, προκειμένου οι νευρώνες τους να φωτίζονται από μία φωσφορίζουσα πρωτεΐνη, έτσι ώστε να διακρίνονται καθαρά κάτω από το μικροσκόπιο σάρωσης με λέιζερ.

Η δημιουργία των νέων εγκεφαλικών συνδέσεων δεν γινόταν στη φάση του βαθύ ύπνου (REM), δηλαδή των ονείρων. Από την άλλη, συνεχιζόταν ακόμη και όταν το ζώο είχε πια ξυπνήσει.

Περίπου το 5% των νέων συνάψεων δημιουργείτο μέσα στο επόμενο 24ωρο.

Ο Γκαν δήλωσε ότι «το εύρημά μας πως ο ύπνος βοηθά στη δημιουργία νέων συνδέσεων ανάμεσα στους νευρώνες του εγκεφάλου, είναι κάτι καινούριο, το οποίο κανείς δεν γνώριζε ως τώρα».

Η ανακάλυψη έρχεται να προστεθεί σε μια περυσινή, όταν επιστήμονες είχαν διαπιστώσει ότι ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί τον ύπνο για να αποβάλει τις τοξίνες που συσσωρεύονται στη διάρκεια της ημέρας, λόγω της συνεχούς νοητικής λειτουργίας.

Τα νέα ευρήματα αναδεικνύουν τη σημασία που έχει να κοιμάται κανείς καλά και αρκετά.

Όπως ανέφερε ο Γκαν, αυτό αφορά ιδιαίτερα τους μαθητές, κυρίως σε περίοδο εξετάσεων, καθώς αν θέλουν να θυμούνται καλύτερα τι έμαθαν την προηγούμενη μέρα, πρέπει να κοιμούνται καλά, ώστε να δίνουν την ευκαιρία στον εγκέφαλό τους να δημιουργήσει νέες νευρωνικές συνδέσεις και έτσι να αφομοιώσει την μάθηση.

Έξυπνα σωσίβια για μεγαλύτερη εν πλω ασφάλεια | euronews, futuris

Έξυπνα σωσίβια για μεγαλύτερη εν πλω ασφάλεια | ΚΛΙΚ ΕΔΩ euronews, futuris